لامپ هاي ترايودي

ترايود

ترايود يا تريود (Teriode) يك لامپ خلاء تقويت كننده است كه شامل 3 الكترود كه توسط يك پوشش شيشه‌اي در خلاء احاطه شده است، مي‌شود. يك فيلامنت حرارتي (كاتد)، يك شبكه و يك صفحه آند. ترايود در سال 1906 توسط لي دي فارست به وسيله اضافه كردن پايه گريد به لامپ فلمينگ[1] اختراع شد. ترايود اولين ابزار تقويت‌كننده الكترونيكي بود و نياي ديگر لامپ‌هاي خلاء مانند تترود[2] و پنتود[3] حساب مي‌شود(شكل زير). اين اختراع پايه عصر الكترونيك بود و تقويت راديويي و تلفن از راه دور را ممكن ساخت. ترايود به‌طور فراگيري به عنوان ابزار الكترونيكي در راديوها و تلويزيون‌ها استفاده مي‌شد تا در دهه 1960 ميلادي ترانزيستور جايگزين آن شد. امروزه ترايود جايگاهش را در تقويت‌كننده‌هاي توان بالاي RF در فرستنده‌هاي راديويي و ايستگاه‌هاي RF صنعتي حفظ كرده است.

ريشه نام ترايود از كلمه يوناني Triodos مي‌باشد، Tri به‌معني سه و Hodos  به معني راه و جاده است كه در اصل به مكاني گفته مي‌شده كه داراي سه‌راه ورود و خروج بوده است.

ترايودها در واقع لامپ‌هاي خلائي هستند كه يك اتصال الكتريكي كه گاهي به صورت يك مشبكه فلزي است با ورودي دلخواه به آن وارد مي‌شود. اگر به اين اتصال قطب منفي وصل شود جريان را كاهش و اگر قطب مثبت متصل شود جريان الكتريكي افزايش مي‌يابد و بدين صورت جريان الكتريكي كنترل مي‌شود.

 

شكل : شماي مداري ترايود



[1] Feleming tube

[2]  tetrode

[3]  pentode

تاریخ به روز رسانی:
1396/11/24
تعداد بازدید:
4399
كليه حقوق اين وب سايت متعلق به دانشگاه خواجه نصير الدين طوسي ميباشد.